IGN

If your only option right now is playing Cyberpunk 2077 on either of the base console platforms, I highly suggest you don’t play at all until its many terrible performance issues are fixed. And if you’ve already bought it and had an experience similar to what I’ve described, you should absolutely get a refund if possible.

It delivers a short-lived but engrossing experience through stunning art direction and an excellent voice cast, with the biggest of its minor annoyances being a slow movement speed. If a fun, but emotionally affecting adventure is what you’re searching for then Call of the Sea most definitely answers that call.

Cyberpunk 2077 kicks you into its beautiful and dazzlingly dense cityscape with few restrictions. It offers a staggering amount of choice in how to build your character, approach quests, and confront enemies, and your decisions can have a tangible and natural-feeling impact on both the world around you and the stories of the people who inhabit it.

With an unusual approach to roleplaying games that focuses on the relationship of its protagonist couple as not just the story but also its mechanics, Haven stands out from every other sci-fi adventure I’ve played. Were it not for soul-crushingly tedious rust cleaning and hillside foraging taking up so much of the campaign's runtime, Haven might've cemented itself as an all-time great RPG.

Empire of Sin's criminal management sim and turn-based tactical combat combo sounds brilliant on paper, but it completely fails to live up to its aspirations due to major imbalances and bugs.

Twin Mirror is a frustratingly uneven adventure; it feels slow-paced yet ends too quickly, it features a wide cast of characters but doesn’t give them enough depth, and it presents you with crimes to investigate without letting you play much of a role in solving them.

Immortals Fenyx Rising gives us a gorgeous world to explore, filled with mythological beasts, deities, and powers to wield. Its combat is satisfying, with plenty of choice in upgrades, while its central characters, comedic tone, and storytelling are a real highlight. Seeing Fenyx’s saga through to the end, with amusing commentary from Zeus, Prometheus, and other gods along the way, is a treat.

Hyrule Warriors: Age of Calamity offers a welcome trip back to a world I’ve clocked hundreds of hours in. Its hugely varied roster of characters, solid combat mechanics, fun progression and clever adaptation of Breath of the Wild’s vision of Hyrule is a joy to play and discover. While there are some missed characterisation opportunities, Age of Calamity is still a blast from start to finish.

If you’ve never played Marvel’s Spider-Man...what have you been doing the last two years!? But your procrastination has paid off, because the remaster is a much better way to play thanks to the PS5’s fantastic lighting effects and loading times. Even as someone who platinumed the original, it’s a treat to revisit this improved New York City.

Dat zorgt ervoor dat ik bij Trackmania in 2020 heel vaak de handdoek in de ring heb gegooid. Ik was na het oneindig vaak dezelfde track rijden gewoon een beetje zat. Ik zal af en toe de game bekijken voor nieuwe toevoegingen en hopelijk weet de community de komende tijd een hele hoop nieuwe tracks toe te voegen zodat ik een reden heb om echt terug te keren naar de game.

Desalniettemin is Crusader Kings III een unieke, overweldigende ervaring, met ongekende diepgang en variatie. Als je er de nodige moeite in steekt, krijg je er een spel voor terug waar je vermoedelijk uren, maanden, zo niet jarenlang je ei kwijt kunt.

Iron Harvest zet een sterke RTS neer die vooral sferisch de juiste toon raakt. De campagnemissies zijn weliswaar traag, maar leveren voldoende variatie in zowel gameplay als verhaal om je erdoorheen te loodsen. Zelfs de skirmish-modus heeft een bepaalde aantrekkingskracht, ondanks het gebrek aan diversiteit in opties en speelstijl.

Captain Tsubasa: Rise of New Champions is dus niet de meest diepgaande game, en de lompe, maar vermakelijke actie wordt ook nog eens geremd door de enorme hoeveelheid ellenlange dialoog in de verhaalmodi. Toch weet Captain Tsubasa een ervaring neer te zetten die we sinds de jaren ‘90 nauwelijks meer hebben gezien: die van de arcade sport games.

No Straight Roads wil veel te veel en werkt te weinig van die ideeën uit. Maar het doet het dat met zoveel enthousiasme, dat je het de game nauwelijks kwalijk kan nemen.

Al met al is Going Under een wat oppervlakkige, maar erg degelijke Roguelike. Het vergt weinig strategisch inzicht van de speler, maar daar geeft het je een boel vermakelijke, chaotische actie voor terug. Als dat alles was, zou Going Under niet boven de zee van vergelijkbare games uitkomen, maar door de presentatie, de humor en rake satire van laatkapitalistische start-up cultuur, weet het de middelmaat te ontstijgen. Het is alleen spijtig dat het zo snel voorbij is.

Mafia Definitive Edition zet een nieuwe standaard voor remakes. Vol nieuwe content en verbeteringen die echt wat toevoegen aan de ervaring. Waar het origineel nu moeilijk speelbaar is, kan je deze Definitive Edition zonder probleem naast een willekeurige moderne game zetten. Op wat kleine pijnpuntjes na, zoals de relatief korte speelduur, is Mafia Definitive Edition een absolute aanrader.

NBA 2K21 is duidelijk een voorproefje op de next-gen versie. Het heeft zijn gebreken en hier en daar zijn er nog een aantal bugs te vinden, maar de game zelf kent qua gameplay geen enkele concurrentie. Er lijkt meer ingezet te zijn op herspeelbaarheid, voornamelijk in MyTeam (fix nou eens een oplossing voor de Auction House!) Niet gek, aangezien je progressie hiervan meegaat naar de next-gen versie.

DONTNOD Entertainment heeft met Tell Me Why weer een geweldig verhaal uitgebracht. Ik zeg hier ook vooral verhaal, omdat je qua gameplay niet super veel te doen hebt. Er zitten een aantal leuke puzzels in en het herbeleven van de jeugdherinneringen is goed bedacht. Voice acting, muziek en het verhaal zelf zijn super en geven je iets om over na te denken.

Crystal Dynamics heeft nog een flinke weg te gaan als het gaat om de stabiliteit van Marvel’s Avengers. De hoofd campagne is vermakelijk voor zolang hij duurt en de verschillende neergezette plotlijntjes (zowel verhaal en personages) maken mij nieuwsgierig naar wat gaat komen in de komende maanden.

Project CARS3 voelt als een makkelijke manier om in te cashen op de populaire naam van een heel degelijke serie simracegames. Het is dan bizar om te zien dat de titel op bijna elk vlak onder doet voor zijn voorganger. Alleen de nieuwe arcadebesturing maakt een hele hoop goed, maar mensen die op zoek zijn naar een echte opvolger, kunnen beter ergens anders zoeken.

Ondanks de minpunten biedt Rollercoaster Tycoon 3 Complete Edition veel content voor je geld. Enkele gameplay mechanics voelen wat achterhaald, maar het bouwen van enorme en uitdagende achtbanen blijft leuk. Dat niet alleen, je kunt flink wat variatie in je park stoppen door de uitbreidingen Wild en Soaked.

Ondanks kleine kritiekpunten kun je er niet omheen dat dit de collectie is waar je als Mario fan al jaren op wacht. Super Mario 64, Super Mario Sunshine gebundeld in een fraai verzorgd pakket geeft je precies wat je verwacht. Vele uren aan heerlijke gameplay door kleurrijke werelden, welke ook vandaag de dag nog goed aanvoelen.

Wasteland 3 is een geweldige role playing game, met een prachtig uitgewerkte wereld, kleurrijke personages en met zoveel spelersvrijheid is dit zeker een aanrader voor liefhebbers van het genre.

Minoria wijkt voldoende af van zijn voorganger om zijn eigen ding te zijn, maar leent alle goede dingen die Momodora geweldig maakte. Het kent moeilijke, maar bevredigende combat, sfeer om van te smullen en een zeer duister verhaal waarin niets is wat het lijkt. Minoria is een intense ervaring om te spelen, waardoor de 6-8 uur als meer dan zat voelen, maar er nog genoeg meer te ontdekken valt.

Of je nou nooit een Tony Hawk Pro Skater hebt gespeeld, of de nare nasmaak van de laatste paar games van de Birdman wilt wegspoelen: je kan het niet veel beter treffen dan deze remake. Het spel weet twee van de beste spellen ooit samen te smelten tot een bekende maar tegelijk frisse ervaring. De remake bouwt de spellen compleet opnieuw op, schudt de structuur wat op, maar laat alles dat ze de games zo bijzonder maakt in tact.